Zacznijmy od objaśnienia czym jest główny składnik pierzgi: pyłek kwiatowy. Pani Jadwiga Górnicka w książce „Apteka natury” opisuje, że są to męskie komórki rozrodcze roślin owadopylnych albo wiatropylnych tworzące się w pylnikach kwiatowych. Pszczoły robotnice zabierają go do ula, gdzie w części zużywany jest do bieżących potrzeb, a resztę odkładają na czas w którym rośliny nie posiadają pyłku.Pszczoły robotnice transportują pyłek kwiatowy do gniazda na obnóżach pyłkowych, czyli ziarna zlepionego nektarem pyłku kwiatowego pszczoły przenoszą w koszyczkach na tylnych nogach. Te obnóża służą pszczołom mieszkającym w ulu do wytwarzania pierzgi, która jest łatwo przyswajalnym produktem pokarmowym pszczół oraz larw. Pierzga powstaje w wyniku dość procesu fermentacji mlekowej pyłku kwiatowego zasklepionego miodem i nektarem. Dzięki temu jest naturalnie zakonserwowany i łatwo przyswajalny.Pierzga dzięki fermentacji mlekowej jest dużo bardziej przyswajalna od pyłku kwiatowego. Dzięki temu dużo więcej witamin i minerałów zostaje wchłonięte przez organizm. W składzie pierzgi mamy:
Witaminy: A, B1, B2, B6, B12, C, D, E, K, P i PP
Pierwiastki: potas, żelazo, selen, magnez, miedź, krzem, chlor, siarkę, mangan.
Pierzga w porównaniu do pyłku zawiera mniej białka do 12% masy ale jest to białko bardzo dobrze przyswajalne, tłuszczu do 66% masy. Większa jest za to ilość cukrów o 60% oraz pozostałych składników o około 23%. Pierzga posiada znaczne ilości kwasu mlekowego do 3,1% masy, oraz witaminy K. Jest w niej dużo więcej peptydów i wolnych aminokwasów co skutkuje tym że białko zawarte w pierzdze jest bardzo aktywne biologicznie i dużo łatwiej przyswajalne. Pierzga posiada szerokie zastosowanie lecznicze. Właściwości antybakteryjne i odtruwające (szczególnie przy chorobie alkoholowej), przyśpiesza metabolizm, aktywuje układ odpornościowy. Bardzo pomocna przy obstrukcjach jak i innych problemach układu trawiennego. Ma działanie wzmacniające i regenerujące w okresie szczególnego narażenia na czynniki szkodliwe (po chorobach, przy rekonwalescencji, po operacjach, niedobory witamin i minerałów). Zapobiegawczo i leczniczo stosuje się ją przy anemii. Dzięki swoim składnikom wzmacnia psychicznie w stanach depresyjnych, w stresie, przy pracy umysłowej. Pierzga zawiera szeroką i bogatą paletę składników, dzięki czemu jest bardzo dobrym pokarmem odżywczym, reguluje działanie narządów i układów organizmu, stymuluje prace gruczołów dokrewnych. Zwiększa szybkość tworzenia i odbudowy komórek ciała.
Pierzga ma specyficzny lekko kwaskowaty smak. Nie jest tak słodka jak miód. Powinna być spożywana w dawkach nieprzekraczających trzech łyżeczek dziennie. Można ja przyjmować na wiele sposobów, prosto z opakowania (zaleca się wtedy powolne ssanie granulek), robiąc roztwór wodny (koniecznie z wody przygotowanej), lub mieszając z miodem który wzmacnia korzystne działania pierzgi.
Najlepsze efekty wspomagające organizm uzyskamy, spożywając ją dwa razy dziennie. Rano na czczo wypijając ją rozpuszczoną w wodzie (najlepiej rozpuścić ją 12 godzin przed wypiciem) i drugą porcję wieczorem. Dobry wpływ suplementowania pierzgi na można zaobserwować już po siedmiu dniach choć czasem ten czas ulega przedłużeniu (ze względu na stan organizmu) – oddziaływanie jest trwalsze i mniej obciążające organy niż po używaniu sztucznych suplementów. Pierzga może być używana przez wszystkich: dzieci, młodzi, osoby w sile wieku i starsze. Nie mogą jej używać jedynie osoby uczulone na produkty wytworzone przez pszczoły.